PERO DE AMBROA [B 1603 / V 1135]
Pero d'Armea,
quando composestes o vosso cuu, que tan ben parescesse, e lhi revol e
concela posestes, que donzela de parescer vencesse, e sobrancelhas lhi
fostes põer, tod'est', amigo, soubestes perder polos narizes, que lhi non
posestes.
E, Don Pedro, põede-lh'os narizes, ca vos conselh'eu o
melhor que posso; e matarei üu par de perdizes, que atán bel cuu com'esse
vosso, aínda que o home queira buscar, que o non possan en toda a terra
achar de San Fagundo ata San Felizes.
E, Don Pedro, os beiços lh'er
põede a esse cuu, que é tan ben barvado, e o granhón ben feito lhi
fazede e faredes o cuu ben arrufado; e punhade logo de o encobrir, ca,
se vejo Fernand'Escalho vir, sodes solteiro, e seredes
casado.
PERO DE ARMEA [B1602 / V 1134]
Donzela, quen-quer
entendería que vós mui fremosa parescedes; se assí é, como vós
dizedes, no mundo vosso par non havía; ha un que i vosso par
houvesse: quen a meu cuu concela posesse, de parescer ben
vencer-vos-ía.
Vós andades dizend'en concelho que sobre todas
parescedes ben; e, con tod'esto, non vos vej'eu ren, pero poedes branqu'e
vermelho; mais, sol que s'o meu cuu de si pague e poser un pouco
d'alvaiade, reveer-s'-á convosco no espelho.
Donzela, vós sodes ben
talhada, se no talho erro non prendedes ou en essa saia que vós
tragedes; e, pero sodes ben colorada, quen ao meu cuu posesse orelhas e
lhi ben tingesse as sobrancelhas, de parescer non vos devera
nada.
PERO GARCÍA BURGALÉS [B 221]
Ja eu non hei oimais por
que temer nulha ren Deus, ca ben sei eu d'el ja ca me non pode nunca mal
fazer, mentr'eu viver, pero gran poder ha, pois que me cedo tolheu quanto
ben eu atendía no mund'e, por én, sei eu ca me non pode mal
fazer.
Ca tan boa senhor me foi tolher qual el ja ëno mundo non
fará, nen ja eno mundo par non pode haver; e quen aquesta viu ja non
veerá tan mansa e tan fremosa e de bon sén, ca esta non menguava nulha
ren de quanto ben dona devi'haver.
E pois tan bõa senhor fez
morrer, ja eu ben sei que me non fará mal; e pois eu d'el non hei mal a
prender, e a gran coita que hei me non val por ela, pois que mi a fez
morrer Deus, El se seja en poder de Judeus como se viu ja outra vez
prender!
E tod'homen que molher ben quiser, e m'esto oír, e amen non
disser, nunca veja de quanto ama prazer!
PERO GARCÍA BURGALÉS [B
(223)]
Nunca Deus quis nulha cousa gran ben nen de coitado nunca se
doeu, pero dizen que coitado viveu; ca, se s'el del doesse,
doer-s'-ía de mí, que faz mui coitado viver, a meu pesar, pois que me foi
tolher quanto ben eu eno mund'atendía.
Mais, en quant'eu ja vivo for,
por én non creerei que o Judas vendeu nen que por nós na cruz morte
prendeu nen que filh'éste de Santa María; e outra cousa vos quero
dizer: ca foi coitado non quero creer, ca do coitad'a
doer-s'avería.
Aínda vos del direi outra ren, pois quanto ben havía me
tolheu: e quant'el sempre no mund'entendeu de que eu mui gran pesar
prendería, per bõa fe, d'alí mi o fez prender; por esto non quer'eu per el
creer, e, quanto per el crive, fiz folía.
E se el aquí houvess'a
viver e lh'eu por én podesse mal fazer, per boa fe, de grado lho
faría!
Mais, mal pecado, non hei én poder e non lhi poss'outra guerra
fazer; mais por torpe tenh'eu quen por el fía!
PERO GARCÍA
BURGALÉS [B 1373 / V 981]
Pero me vós, donzela, mal queredes, porque
vos amo, conselhar-vos-ei que, pois vos vós entoucar non sabedes, que
façades quanto vos eu direi: buscade quen vos entouque melhor e vos
correga, polo meu amor, as feituras e o cos que havedes.
E, se esto
fezerdes, haveredes, assí mi valha a mí Nostro Senhor, bon parecer e bon
talh', e seredes fermosa muit'e de bõa coor; se, cada que essa touca
torcer- -se, log'houverdes quen vos correger as feituras, mui ben
pareceredes.
Ai, mia senhor, por Deus, en que creedes, pois que por al
non vos ouso rogar, pois sempr'a touca mal posta tragedes, creede-mi do
que vos conselhar: en vez de vo-la correger alguén, correga-vo-las
feituras mui ben e o falar, e senón, non faledes.
PERO GARCÍA
BURGALÉS [B 1374 / V 982]
María Balteira, por que jogades os dados,
pois a eles descreedes? Üas novas vos direi, que sabiades: con quantos vos
conhocen vos perdedes, ca vos direi que lhis ouço dizer: que vós non
devedes a descreer, pois dona sodes e jogar queredes.
E, se vos
daquesto non castigades, nulh'home non sei con que ben estedes, pero mui
boas maneiras hajades, pois daquesto tan gran prazer havedes de
descreerdes; e direi-vos al: se vo-lo oír, terrá-vo-lo a mal bon home, e
nunca con el jogaredes.
E nunca vós, dona, per mi creades, per este
descreer que vós fazedes, se en gran vergonha pois non entrades algüa vez
con tal hom'e marredes: ca sonharedes nos dados entón, e se descreerdes,
se Deus mi perdón, per sonho, mui gran vergonça haveredes.
PERO
GARCÍA BURGALÉS [B 1377 / V 985]
Fernand'Escalho vi eu cantar ben, que
poucos outros vi cantar melhor; e vi-lhe sempre, mentre foi pastor, mui
boa voz, e vi-o cantar ben; mais ar direi-vos per que o perdeu: houve
sabor de foder, e fodeu, e perdeu todo o cantar por én.
Non se guardou
de foder, e mal sén fez el que non podería peor; e han-lh'as gentes por én
desamor, per bõa voz que perdeu con mal sén, voz de cabeça, que xi lhi
tolheu, ca fodeu tanto que lh'enrouqueceu a voz, e ora ja non canta
ben.
E a Don Fernando conteceu assí: de mui bõa voz que soía
haver soube-a per avoleza perder, ca fodeu moç'e non canta ja assí, ar
fodeu pois, mui grand'escudeirón, e ficou ora, se Deus mi perdón, con a
peior voz que nunca oí.
E ora aínda mui grand'infançón se quer foder,
que nunca foi sazón que máis quisesse foder, poi-lo eu vi.
PERO
GARCÍA BURGALÉS [B 1378 / V 986]
Don Fernando, pero mi mal
digades, quero-vos eu ora desenganar, ca ouç'as gentes de vós
posfaçar de cavalgar, de que vos non guardades: cavalgades pela
seest'aquí e cavalgades de noit'outrossí, e sospeitan que por mal
cavalgades.
Mais rogo-vos ora que mi creades do que vos ora quero
conselhar: se queredes con as gentes estar, Don Fernando, melhor ca non
estades, sinher, forçade vosso coraçón e non cavalguedes tan sen
razón, siquer por vossas bestas, que matades.
PERO GARCÍA BURGALÉS
[B 1380 / V 988]
Roi Queimado morreu con amor en seus cantares, par
Santa María, por üa dona que gran ben quería; e, por se meter por máis
trobador, porque lh'ela non quiso ben fazer, feze-s'el en seus cantares
morrer; mais resurgiu depois ao tercer día.
Esto fez el por üa sa
senhor que quer gran ben; e máis vos én diría: porque cuida que faz i
maestría, enos cantares que fez, ha sabor de morrer i e des i d'ar
viver. Esto faz el, que x'o pode fazer, mais outr'homen per ren non o
faría.
E non ha ja de sa morte pavor, senón sa morte máis-la
temería, mais sabe ben, per sa sabedoría, que viverá, des quando morto
for; e faz-s'en seu cantar morte prender, des i ar vive. Vedes que
poder que lhi Deus deu (mais quen o cuidaría!)
E se mi Deus a mí desse
poder qual hoj'el ha, pois morrer, de viver, jamais morte nunca eu
temería.
PERO GARCÍA BURGALÉS [B 1382 / V 990]
María Negra vi
eu, en outro día, ir rabialçada per üa carreira; e preguntei-a, como ía
senlheira, e por aqueste nome que havía. E disse-m'ela'ntón: «Hei
nom'assí por aqueste sinal con que nací, que trago negro come üa
caldeira».
Dixi-lh'eu, u me dela partía: «Esse sinal é suso na
moleira?» E diss-m'ela daquesta maneira com'eu a vós direi, e foi sa
vía: «Aqueste sinal, se Deus mi perdón, é negro ben come uü carvón e
cabeludo a derredor da caldeira».
A grandes vozes lhi dix'eu, u se
ía: «Que vos direi a Don Fernán de Meira desse sinal, ou é de pena
veira ou como é feit', e a Joán d'Ambía?» Tornou-s'ela e dizía-m'outra
vez: «Dizede-lhis ca chus negro é ca pez e ten sedas de que farán
peneira».
E dixi-lh'eu entón: «Dona María, como vós sodes molher
arteira, assí soubestes dizer, com'arteira, esse sinal que vos non
parecía». E disse-m'ela: «Per este sinal, nom'hei de Negr', e muito outro
mal hei per i e mal preço de peideira».
PERO GÓMEZ BARROSO [V
592-593]
Do que sabía nulha ren non sei, polo mundo, que vej'assí
andar; e, quand'i cuido, hei log'a cuidar, per boa fe, o que nunca
cuidei: ca vej'agora o que nunca
vi e ouço cousas que nunca oí.
Aqueste
mundo, par Deus, non é tal qual eu vi outro, non ha gran sazón; e por
aquesto, no meu coraçón, aquel desej'e este quero
mal, ca vej'agora o que nunca
vi e ouço cousas que nunca oí.
E non
receo mia morte por én, e, Deus-lo sabe, quería morrer, ca non vejo de que
haja prazer nen sei amigo de que diga
ben: ca vej'agora o que nunca
vi e ouço cousas que nunca oí.
E, se me
a min Deus quisess'atender, per boa fe, üa pouca razón, eu post'havía no
meu coraçón de nunca jamais neún ben
fazer, ca vej'agora o que nunca
vi e ouço cousas que nunca oí.
E non
daría ren por viver i en este mundo máis do que viví.
PERO GÓMEZ
BARROSO [B (1441bis) / V 1052]
Moir'eu aquí de grand'afán e dizen ca
moiro d'amor; e havería gran sabor de comer, se tevesse pan; e, amigos,
direi-vos al: moir'eu do que en Portugal morreu Don Ponço de
Baián.
E quantos m'est'a mí dit'han que non posso comer
d'amor, dé-lhis Deus tan gran sabor com'end'eu hei; e veerán que ha
gran coita de comer quen dinheiros non pod'haver de que o compr', e non
lho dan.
PERO GOTÉRREZ [B 922 / V 510]
Todos dizen que Deus
nunca pecou, mais mortalmente o vej'eu pecar: ca lhe vej'eu muitos
desemparar seus vassalos, que mui caro comprou; ca os leixa morrer con
grand'amor, desemparados de ben de senhor; e ja com'estes min
desemparou.
E maior pecado mortal non sei ca o que eu vejo fazer a
Deus, ca desampara os vassalos seus en mui gran coita d'amor qual eu
hei; e o senhor que acorrer non quer a seus vassalos, quando lh'é
mester, peca mortal, pois é tan alto Rei.
Todo senhor, demais Rei
natural, dev'os vassalos de mort'a partir e acorre-lhes, cada que os
vir estar en coita; mais Deus non é tal, ca os leixa con grand'amor
morrer, e, pero pode, non lhes quer valer: e assí faz gran pecado
mortal
PERO LAROUCO [B 612 / V 214]
De vós, senhor, quer'eu
dizer verdade e non ja sobr'o amor que vos hei: senhor, ben moor é vossa
torpidade de quantas outras eno mundo sei; assí de fea come de
maldade non vos vence hoje senón filha dun rei. Eu non vos amo nen me
perderei, u vos non vir, por vós de soidade.
E se eu vosco na casa
sevesse e visse vós e a vossa color; se eu o mundo en poder
tevesse, non vos faría de todos senhor nen doutra cousa onde sabor
houvesse. E düa ren seede sabedor: que nunca foi filha d'emperador que
de beldade peor estevesse.
Todos vos dizen, senhor, con enveja, que
desamades eles e mí non. Por Deus, vos rogo que esto non seja nen façades
cousa tan sen razón: amade vós o que vos máis deseja, e ben creede que
eles todos son; e se vos eu quero ben de coraçón, leve-me Deus a terra u
vos non veja.
PERO MAFALDO [B 374]
Vej'eu as gentes andar
revolvendo, e mudando aginha os corações do que põen antre si as
nações; e ja m'eu aquesto vou aprendendo e ora cedo máis aprenderei: a
quen poser preito, mentir-lho-ei, e assí irei melhor guarecendo.
Ca
vej'eu ir melhor ao mentireiro ca o que diz verdade ao seu amigo; e por
aquesto o jur'e o digo que jamais nunca seja verdadeiro; mais mentirei e
firmarei log'al: a quen quer'hoje ben, querrei-lhe mal, e assí guarrei
come cavaleiro.
Pois que meu prez nen mia honra non crece, porque me
quigi teer á verdade, vede-lo que farei, par caridade, pois que vej'o que
m'assí acaece: mentirei ao amigo e ao senhor, e poiará meu prez e meu
valor con mentira, pois con verdade dece.
PERO MAFALDO [B
1513]
María Pérez, and'eu mui coitado por vós, de pran, máis ca por
outra ren, e vós cuidades que hei de vós ben, que eu non hei de vós, mao
pecado: ca mi fazeedes vós en guisa tal ben, mia senhor, que depois é meu
mal; e de tal ben non soo eu pagado
D'haver de vós ben and'eu
alongado, pero punhades vós en mi o fazer quanto podedes, a vosso
poder; demais, fostes hogan'a meu mandado, por mi fazerdes gran ben e
amor: e con tal ben qual eu entón, senhor, houvi de vós, mal día eu fui
nado.
En üa noite, u tive chegado, diss'eu entón com'agora vos
direi: «Bon grad'a Deus, ca ja agora haverei o ben por que andava en
cuidado». E vós entón guisastes-mi-o assí, que mi valvera muito máis a
min jazer morto, ou seer enforcado.
E se muit'aquesto mi ha de
durar vosco, senhor, devía-m'a matar ant'ou seer ao
Dem'encomendado.
PERO MÉNDIZ DA FONSECA [B 1600 / V
1132]
Chegou Paio de maas artes con seu cerome de Chartes; e non
leeu el nas partes que chegasse ha üu mes, e do lües ao
martes foi comendador d'Ocrés.
E
semelha-me busnardo, viind'en seu ceramen pardo; e, u non houvesse
reguardo en në un dos dez e tres, log'houve mant'e
tabardo e foi comendador d'Ocrés.
E
chegou per u han Graada, descalço, gran madurgada, u se non catavan
nada düu home atán rafez: cobrou manto con
espada e foi comendador
d'Ocrés.
PERO VIVIÁEZ [B 1618 / V 1151]
Vós, que por Pero
Tinhoso preguntades, se queredes dele saber novas certas per min, poi-las non
sabedes, achar-lh'-edes tres sinaes per que o
conhosceredes; mais esto que vos eu digo non
vo-lo sabia nengüu: aquel é Pero Tinhoso que
traz o toutiço nüu e traz o cáncer no pisso e o
alvaraz no cuu.
Ja me por Pero Tinhoso preguntastes noutro día que vos
dissess'eu del novas, e entón non as sabía, mais per estes tres sinaes
quenquer o conhoscería; mais esto que vos eu
digo non vo-lo sabia nengüu: aquel é Pero
Tinhoso que traz o toutiço nüu e traz o cáncer
no pisso e o alvaraz no cuu.
Vós, que por Pero Tinhoso mi ora iades
preguntando que vos dissess'eu del novas, non vo-las quer'eu ir
contando: achar-lh'-edes tres sinaes, se lhe ben fordes
catando, mais esto que vos eu digo non vo-lo
sabia nengüu: aquel é Pero Tinhoso que traz o
toutiço nüu e traz o cáncer no pisso e o
alvaraz no cuu.
RODRIGO EANES REDONDO [B 1613 / V 1146]
Suer
Fernándiz, si veja plazer, veste-se ben, a todo seu poder; e outra cousa
lhe vejo fazer, que fazen outros poucos no reinado: sempre en verão lhe
vejo trager, e no inverno, çapato dourado.
El se veste e se calça mui
ben; en esto mete el o máis do que ten, pero nunca lhe vejo menguar
ren; e, como se todo houvesse endoado, u outros non tragen, a el
convén que traga sempre çapato dourado.
El se veste sempre ben como
quer, e des i, custe o que custar poder, e non creades quen vos al
disser; e desto mi faço maravilhado: ca, en inverno e per qual tempo
quer, sempre lhe vejo çapato dourado.
|